Yanılmıyorsam eski yazılarımdan birinde, kısa kısa parçalardan oluşan ve hem öğretici hem de eğlenceli olan kitapları sevdiğimi söylemiştim. NTV yayınlarından çıkan bu güzide çalışmayı gördüğümde de, tereddüt etmeden satın aldım.
Objektif olarak eleştirmem gereken yönleri olan bir kitap. Bir kere eserin orijinali yabancılar tarafından yazıldığı için, esprilerinden tutun da bahsedilen kültür ve inanış yelpazesini incelediğinizde samimiyet kuramıyorsunuz. Ne de olsa bazı şeyler vardır ki bir dilden diğerine çevirildiğinde aynı lezzeti vermez, ki bahsettiğim bu kayıp "lost in translation" (tercümede kaybolan) olarak anılır.
Diğer bir sorun ise, kitaptaki soruların aslında "konu başlığı" olması. Bu resmen okuyucuyu aldatmaktır, hemen örneğini de vereyim: Soru "Yunuslar ne içer" oluyor ve hemen altında tek bir cümle var "Hiçbir şey içmezler". Onun da altında bir paragraf başlıyor ve Yunusların sindiriminden bahsediyor, 260'a yakın dişi olduğundan. Asıl sorun şu ki, ben kimsenin bugüne kadar yunusların "ne içtiğine" kafa yorduğunu düşünmüyorum. Kitapta bunun gibi insana fazla bir şey katmayan, hatta bazen resmen zaman kaybı gibi gelen bölümler de var ne yazık ki.
Yine de kara tahtaya aslında tebeşirle değil alçıtaşıyla yazdığımızı, bir devekuşunun kafasını asla kuma gömmediğini (ki böyle yaparsa boğulacağını) ve bunun gibi bir çok şeyi öğrenmek güzeldi.
Cahillikler Kitabı'nın, bizim kültürümüzle birebir uyuşmasa da insana hoş şeyler öğreten bir eser olduğunu belirterek yazımı noktalıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder